Ann Biebuyck (Lunch Garden): ‘Ik wil geen klant verliezen omdat we op de frituurolie besparen’
Brussel, 25 april 2022 - Net nu de prijzen van producten de pan uit rijzen, moet de CEO van Lunch Garden de miljoenenput na corona dempen met vol-au-vent voor 10,99 euro en mosselen à volonté. Ontbijt met De Tijd.
‘Mogen we beginnen?’ Het duurt niet lang eer de eerste vaste gasten van de Lunch Garden van Oostakker half grappend komen vragen of ze het buffet mogen aanvallen dat voor CEO Ann Biebuyck (41) is uitgestald: twee grote manden met koffiekoeken en verschillende soorten broodjes, een assortiment aan gerookte zalm, charcuterie, zuivel en vers fruit. Het is de luxebrunch die normaal alleen op zondag wordt geserveerd voor 14,99 euro. Zo’n 120 bezoekers komen er dan speciaal voor naar de vestiging aan de Antwerpsesteenweg, tussen de hypermarkt van Carrefour en de Quick.
Ann Biebuyck, CEO van Lunch Garden. — © Lunch Garden.
De keten die bekend staat voor haar aanbiedingen - deze week: zalm + dessert + drank voor 12 euro - is op een dinsdag om 9 uur dun bevolkt met senioren in donsjasjes en een hondje op schoot, en enkele gezinnen. In Wallonië, waar Lunch Garden 45 procent van zijn omzet realiseert, bestaat de brunchformule niet. ‘Daar staan ze wat later op. In tegenstelling tot in Vlaanderen zijn we daar een bestemming waar mensen op vrijdag met hun vrienden ribbetjes à volonté komen eten.’
Biebuyck, gekleed in een gebroken witte linnen vest op een zwarte broek en met panty’s in zwarte pumps, kwam exact twee jaar geleden aan het roer van een zwalpend schip dat behoorlijk wat averij had opgelopen. Haar voorgangster Annick Van Overstraeten, die het bedrijf na een opfrisbeurt weer financieel gezond maakte, vertrok met slaande deuren. De pandemie reduceerde de omzet van 156 miljoen bruto in 2019 naar 62 miljoen in 2021. Het bedrijf had op een bepaald moment 100 miljoen euro schulden en had steeds meer moeite om zijn huurders en facturen te betalen. Zo wisselde Lunch Garden voor de vijfde keer in tien jaar tijd van eigenaar. Het is nu in handen van de kredietverstrekker ICG, een Londense financiële groep.
‘Het was niet de intentie van onze aandeelhouders om eigenaar te worden’, erkent Biebuyck. ‘Gelukkig willen ze ons blijven ondersteunen, maar met een perspectief van maximaal een paar jaar. We moeten daar eerlijk over zijn: niemand gaat hier 100 euro in steken als er onderaan geen euro’s uitkomen.’ Ze weet heel goed wat haar opdracht is: ‘Dit bedrijf uit de dieprode cijfers halen.’
Er verdwenen 138 banen en een tiental restaurants, waaronder de samenwerking met de tankstationketen Total (nu TotalEnergies) en een verlieslatende luxebistro in Tongeren. ‘In 2019 waren alle vestigingen die nu open zijn rendabel. Met hetzelfde kostenniveau vloeit daar 17 miljoen euro ebitda uit. We staan gelukkig voor het mosselseizoen, maar in het begin van het jaar gingen we zwaar in het rood: we draaiden in januari 4,2 miljoen netto omzet maar er was 6,2 miljoen gebudgetteerd. In februari realiseerden we 4,6 miljoen omzet op een budget van 6,6 miljoen. De impact van het Covid Safe Ticket betekende een streep door de rekening.’
‘Lunch Garden is een machine die mooie resultaten genereert bij hoge volumes’, zegt ze. ‘Maar waar we vroeger met 80 procent van de gebudgetteerde omzet break-even draaiden, moet dat vandaag meer zijn door de opgelopen kosten van lonen, voeding en energie.’
Biebuyck pakt een broodje met maanzaad, een rolletje hesp en een koffiekoekje met confituur. Na enige aarzeling ruilt ze het broodje voor een wit exemplaar. ‘Dat is veiliger. Stel dat er een zaadje tussen mijn tanden komt.’
Ik let op alles, misschien wel op te veel.
ANN BIEBUYCK - CEO VAN LUNCH GARDEN
Lunch Garden is een plek met veel vast cliënteel. Ook deze ochtend groeten gasten elkaar en worden over de tafeltjes heen luide gesprekken gevoerd. Biebuyck grijpt in. ‘Het is misschien aangewezen dat we even aan Brenda vragen of die mensen ergens anders kunnen zitten of ietsje stiller kunnen praten.’ Ze wijst op het opnameapparaat op tafel. ‘Het is hier gezellig, maar dat is voor u toch ook gemakkelijker.’
Het buffet biedt een mooie staalkaart voor de prijsstijgingen waarmee Lunch Garden kampt. ‘Eieren: plus 10 procent. Charcuterie en zuivel: 3 tot 5 procent duurder. Het is du jamais vu.’ Als voormalig directeur inkoop kent Biebuyck het klappen van de zweep. ‘Door de grote volumes ging Lunch Garden altijd met buying power de markt op, maar dat volstaat niet meer. Vandaag zegt een leverancier: ‘Ik zal zien wat ik kan leveren.’’
Parelhoen verdween van de kaart wegens te duur. Andere prijsstijgingen, zoals die voor zonnebloemolie, slikt Lunch Garden door. Ook al zijn de prijzen op de markt in drie jaar meer dan verdubbeld en bakken ze er elke week 20 ton frieten in. ‘Palmolie wordt nu naar voren geschoven als een alternatief. Maar voor ons is duurzaamheid ook belangrijk. En uniformiteit. Een klant moet in elke Lunch Garden hetzelfde voorgeschoteld krijgen, met een constante kwaliteit. Een olie vervang je niet zomaar. Dat gaat over smaak, baktijd, veiligheid. Ik wil geen klant verliezen omdat we op de olie besparen. We vechten elke dag voor omzet. Elke dag dat je de klant niet hebt aangetrokken, betekent minder omzet.’
De klanten, vooral senioren met een bescheiden pensioen en families op zoek naar een betaalbare hap, voelen de inflatie. ‘De koopkracht krijgt klappen, in Wallonië nog veel harder dan in het noorden. Daar geeft de helft aan een onverwachte uitgave van 1.000 euro niet aan te kunnen, in Vlaanderen is dat een derde. En dan moeten wij nog concurreren met een Hello Fresh, met zelf koken of toch de deur uitgaan.’
Vandaag wordt Lunch Garden geassocieerd met gemak en lage prijzen, Biebuyck ziet groei in het hogere segment. ‘Als de inflatie betekent dat mensen besparen op luxe maar wel nog uit willen eten, dan zie ik potentieel. Wij zijn het betaalbare alternatief. Je kan hier voor 50 euro met het hele gezin eten. Ik ga zelf graag op restaurant met mijn man en twee dochters. Dan ben je met een flesje wijn toch snel het dubbele kwijt.’
Ze denkt aan bediening aan tafel en de inzet van influencers ‘getarget op jongeren en families’ om een nieuw publiek aan te spreken. ‘Jonge mensen houden van de à volonté-formule.’ Er is geëxperimenteerd met QR-codes op tafel om te bestellen en er lopen proeven met het inzetten van flexijobbers. ‘Allemaal kleine deurtjes die we eens opentrekken.’ Ze wil een aanbod dat is aangepast aan de lokale vraag. ‘Choucroute is een bestseller in Wallonië, stoverij in Vlaanderen. Waarom blijft dat niet langer op de kaart staan?’
Op termijn kunnen de prijzen omhoog, denkt ze. ‘In Wallonië zijn we sinds jaar en dag een bestemming, wat betekent dat je de verkoopprijs goed in de gaten moet houden. In Vlaanderen ligt dat anders. Ik ben ervan overtuigd dat we in sommige regio’s de prijs van de vol-au-vent met 2 euro kunnen verhogen, en dat de mensen blijven komen. Op termijn gaan we die nationale prijszetting in vraag stellen.’
Ze groeide op in een doorsneegezin, met een vader die bediende was en moeder die voor vier kinderen zorgde. Uit eten gaan was een luxe. ‘We genoten van mooie dingen thuis.’
Na haar studies bedrijfspsychologie en management begon Biebuyck meteen in de voedingsindustrie. Na zeven jaar als inkoper bij Lunch Garden stapte ze even over naar een cateringbedrijf. ‘Of je nu 650 ton vol-au-vent verkoopt of 600 ton, op een bepaald moment is de uitdaging weg. Je hebt de tour gedaan, alles geoptimaliseerd. Ik heb dat verschillende keren aangegeven. Als je geen gehoor krijgt, vertrek je als je ambitieus bent. Het voordeel is dat ik het bedrijf vandaag goed ken. Ik weet welk werk is verzet, en wat nog moet gebeuren.’
Biebuyck zegt een workaholic te zijn. Ooit speelde ze saxofoon en klarinet in de harmonie, maar daar is geen tijd meer voor. Ze gunt zich alleen een personal trainer, die twee keer per week aan huis komt. ‘Ik geloof erg in de slogan ‘Be the CEO of your own body’.’ Ze zorgt ervoor dat ze haar dochters elke dag ziet. ‘In het weekend sta ik soms om 6 uur op en begin ik te werken. Dan heb ik er al twee uur op zitten voor ik naar de bakker ga.’
Of ze gaan samen naar Lunch Garden, waar ze twee keer per maand eet. ‘Ik let op alles, misschien wel op te veel. Is het personeel netjes gekleed? Krijg je een glimlach? Zijn de borden allemaal op dezelfde manier gepresenteerd?’ Maar ze zal de mensen niet rechtstreeks aanspreken. ‘Ik stuur achteraf een nota naar de manager: wat was goed, wat kan beter?’
Ze heeft geleerd iedereen zijn rol te laten spelen. ‘Mijn referentiekader is niet noodzakelijk dat van een ander. Dat heb ik geleerd uit mijn eerste job als leidinggevende. Een alleenstaande moeder sprak veel over haar privéleven. Ik dacht: ‘Je bent hier om te werken.’ Intussen heb ik geleerd - al moet ik er nog altijd op letten - om ruimte voor de mens te laten, wetende dat die juist zo zijn rol beter kan spelen. Om niet te zeggen: hier gaan we naartoe, en zo gaan we dat doen, maar om vertrouwen te geven en er dan op te vertrouwen dat het in orde komt. Al is het in de huidige omstandigheden soms lastig die ruimte te laten. Voor de een gaan we te snel, voor de ander juist te traag. We zijn een tanker die van koers moet veranderen, en dat in een snel veranderende markt die onder hoogspanning staat.’
Rest nog de uitspraak van minister van Financiën Vincent Van Peteghem, trouwe klant bij Lunch Garden ‘waar hij hoort wat gewone mensen denken’, zoals hij graag in interviews vertelt. ‘Een groot compliment’, vindt Biebuyck. Fijntjes: ‘Hij komt trouwens niet alleen voor de mensen, maar ook voor de vol-au-vent.’
De minister van Financiën komt niet alleen voor de ‘gewone mensen’ naar Lunch Garden, maar ook voor de vol-au-vent.
ANN BIEBUYCK - CEO VAN LUNCH GARDEN
Vanlommel, S. (2022,16 april). Ontbijt met De Tijd . De Tijd.
https://www.tijd.be/dossier/ontbijt/ann-biebuyck-lunch-garden-ik-wil-geen-klant-verliezen-omdat-we-op-de-frituurolie-besparen/10381074.html